Bir Şeyler Yap Prensibi (Alıntı - Psikoloji)
Okuldayken matematik öğretmenim Bay Packwood, “Bir probleme takılıp kalırsanız, oturup da düşünmeyin, üzerinde çalışmaya başlayın. Ne yaptığınızı bilmeseniz bile, sadece üzerinde çalıştığınız için zamanla doğru fikirler aklınıza gelecektir,” derdi.
Kendi işime başladığım o ilk zamanlarda, her gün ne yaptığım hakkında hiçbir fikrim olmadan ve sonuçtan (ya da bir sonuç alamamaktan) korkarak mücadele ederken Bay Pacwood’un sözleri zihnimin gerilerinden yankılanmaya başladı. Bir mantra gibi onu duyuyordum: Yerine çakılıp kalma. Bir şeyler yap. Yanıtlar gelecektir.
Bay Packwood’un öğüdünü tutarken motivasyon hakkında önemli bir ders öğrendim. Bu dersin oturması sekiz yıl sürdü, ama pazara sunulan yeni ürünler, gülünesi tavsiye köşeleri, arkadaşların kanepelerinde rahatsız geceler, ekside banka hesapları, yazılan (çoğu okunmayan) binlerce sözcük ile geçen o karanlık, uzun, mücadele dolu aylarda keşfettiğim şey belki de hayatımda öğrendiğim en önemli şeydi: Eylem motivasyonun sadece sonucu değildir, aynı zamanda nedenidir de.
Çoğumuz belli derecede motiveysek eyleme geçeriz. Ve sadece yeterince duygusal esinimiz varsa motivasyon hissederiz. Bu aşamaların bir tür zincir tepkime içinde oluştuğunu varsayarız: Duygusal Esin -» Motivasyon -» Arzulanan Sonuç
Bir şeyi başarmak istiyorsanız, ama kendinizi motive hissetmiyorsanız ya da esininiz yoksa mahvolduğunuzu düşünürsünüz. Yapabileceğiniz hiçbir şey yoktur. Hayatınızda önemli bir duygusal olay meydana gelmeden koltuktan kalkıp bir şey yapacak motivasyonu sağlayamazsınız. Motivasyon üç parçalı bir zincir değil, sonsuz bir döngüdür: Duygusal Esin -» Motivasyon -+ Eylem -» Duygusal Esin -» Motivasyon -* Eylem -* vs.
Eylemleriniz daha fazla duygusal tepki ve esin yaratır ve sizi daha sonraki eylemleriniz için motive eder. Bu bilgiden yararlanarak zihnimizi şu şekilde yeniden yönlendirebiliriz: Eylem -» Esin -» Motivasyon
Yaşamınızda önemli bir değişiklik meydana getirecek motivasyonunuz yoksa, bir şey yapın -herhangi bir şey, gerçekten-bu eyleme verdiğiniz tepkiyi de kendinizi motive etmeye başlayacak bir yol olarak kullanın. Buna “bir şey yap” prensibi adını verdim.
***
Bu metin "Ustalık Gerektiren Kafaya Takmama Sanatı" kitabından alınmıştır.
Motivasyon ve eylem arasındaki bağıntıyı işlevsel açıdan güzel izah ettiği için bu metni paylaştım.
YanıtlaSilYine de metnin biraz sınırlı ve hatta eksik olduğunu düşünüyorum. Şöyle: "Motivasyon üç parçalı bir zincir değil sonsuz bir döngüdür" diyor yazar. Motivasyonun bir zincir kadar basit olmadığı doğru ancak bana kalırsa döngüden de daha karmaşık. İnsanı bir sistem olarak tasavvur edersek motivasyonu etkileyen "eylem" dışında bir çok başka girdi var. En başta girdi olarak; insanın (bilinçli ya da bilinçsiz) hayatı nasıl anlamlandırdığı var sonra düşünceler var, düşünce üretme biçimleri ve otomatik düşünceler var, duygular var, bedensel tepkiler var... Bu girdilerin her biri arasında karşılıklı ve karmaşık ilişkiler var. Oysa metin bu diğer girdilere hiç değinmiyor.
ben size katılıyorum zira insanın halet-i ruhiyesi fazlasıyla değişken misal bir gece öncesinde yapılan bir çalışma programı oldukça inançlı bir şekilde hazır ediliyor ancak sabah kalktığınızda o duygulardan eser kalmamış oluyor. bu bir döngü gibi neden yaşandığına ise verecek tek cevabım kafamızın içindeki düşünceler oluyor. her şey yolunda giderken etkilendiğimiz bir söz bizi olduğumuz yerden kilometrelerce öteye atıyor. sözün özü kafaya takmamak zannımca mümkün değil ancak bazı olay ve olgulara alışmak en mühim ve zor olanı kabullenmek belki daha realist bir yaklaşım olacaktır.
Sil